Author :
Abstract
Belâgat kitapları edebî sanatların ayrıntılı biçimde anlatıldığı eserlerdir. Me’ânî, beyân, bedî’ bölümlerinden oluşan bu kitaplarda edebî sanatlar çoğunlukla bedî’ bölümünde anlatılmıştır. Belâgat kitaplarında edebî sanatların tarif, tasnif ve miktarında farklar vardır. Bu kitaplarda bir sanatın değişik isimlerle geçmesi, bir kitapta geçerken diğerinde geçmemesi, farklı bölümde anlatılması sık rastlanan bir durumdur. Bazı sanatlar da belâgat kitaplarının çok azında yer almaktadır. İşte bu sanatlardan birisi de bir mana sanatı olan müzâvecedir. İlk belâgat kitaplarında yer almakla birlikte sonraki kitaplarda adeta unutulan bu sanat kısaca: ‘iki manayı şart ve cezâda bir araya getirmek’tir. Bu makalede, sınırlı sayıda kitapta yer alan bu sanat, mukayeseli olarak ortaya konulmaktadır.
Keywords
Abstract
In the rhetoric books are described the literary arts in detail. These books consists of three part as Me’ani, Beyan, Bedi and literary arts is discussed usually in Bedi part. In the rhetoric books the descriptions, classifications and number of literary arts is different. In this books an art may take different names, can take place in just a few books, can be covered in a different section. These can be common. Some arts is located at the very few rhetoric book. One of these is müzavece art which is also a meaning art. This art was almost forgotten in the next book, but the takes place in the first rhetoric books. This art briefly: it is meant to bring together the two meanings in terms and punishment. In this article,this art will be presented as comparative from the few books.
