Author :
Abstract
Öz: Öz: Bu çalışma, Mısırlı şair İsmail Sabri Paşa’nın modern dönemdeki ihya ve yeniden doğuş edebiyat hareketindeki konumunu ele almakta ve onun gelenek ile yenilik arasında bir orta yol temsil ettiğini ortaya koymaktadır. Sabri Paşa, şiirinde Arap edebiyatı mirasına, özellikle de klasik dönem imgeleri ve kelime dağarcığına bağlı kalmış; aynı zamanda 19. yüzyıl ve 20. yüzyıl başı Mısır’ında yaşanan kültürel ve medenî modernleşmeye açık bir duruş sergilemiştir. Bu çalışmada, Sabri’nin şiirlerinde öne çıkan mersiye, gazel, hiciv, toplumcu ve vatanî temalar teknik açıdan incelenmiş; şiirlerin başlıkları, olay veya tema yapısı, anlatıcı ve bakış açısı, bağlam/zaman-mekân öğeleri, dil ve üslup özellikleri ile anlatım teknikleri bakımından çözümlemeleri yapılmıştır. Sabri Paşa’nın şiirlerinde bedii unsurlar ve mecazlı anlatımlar kadar, tasvir, iç monolog ve klasik nazım kalıpları dikkat çeker. Şiirlerinde bireysel duygularla toplumsal meseleleri harmanlamış; sade, etkili ve estetik yönü güçlü bir dil kullanmıştır. Sabri, özellikle Abbasî ve geç klasik dönemlerden etkilenmiş olmakla birlikte, dönem sınırlarına bağlı kalmamış, geçmiş ile moderni birleştiren kontrollü bir yenilikçilik anlayışı benimsemiştir.
Anahtar Kelimeler: İsmail Sabri Paşa, ihya şiiri, muhafazakâr eğilim, gelenek, yenilik, teknik çözümleme, anlatım biçimi.
Keywords
Abstract
Abstract: This study explores the position of the Egyptian poet Ismail Sabri Pasha within the Neo-Classical (Revivalist) movement in modern Arabic literature, highlighting his role as a mediator between tradition and innovation. Sabri Pasha remained faithful to the classical Arabic literary heritage, particularly in terms of imagery and vocabulary, while also displaying openness to the cultural and civilizational modernization that characterized Egypt in the late 19th and early 20th centuries. In this study, selected poems of Sabri featuring themes such as elegy, ghazal, satire, social issues, and nationalism are examined from a technical perspective. The analysis focuses on elements such as titles, thematic or narrative structure, narrator and point of view, context (time and space), language and style, as well as literary techniques. His poetry reflects the use of rhetorical figures and metaphorical expressions alongside techniques such as description, interior monologue, and adherence to classical verse forms. Sabri blended personal emotions with societal concerns using a simple yet expressive and aesthetically refined language. While strongly influenced by the Abbasid and post-classical poets, Sabri did not limit himself to a single era; rather, he embraced a controlled form of innovation that bridged the past and present.
