Author :
Abstract
Tora’ya göre Âdem ilk insan ve insanlığın babasıdır. İnsanlar arasında Âdem’den Nûh’a kadar herhangi bir etnik ayrım söz konusu edilmemiştir. Nûh’tan itibaren ona verilen yedi kanuna inanan tüm insanlar Nûhî olarak nitelendirilmiştir. Ancak Tanrı, İsrâiloğulları’nın atalarıyla ahid yapmış ve bu ahid aracılığıyla İsrâiloğulları, Tanrı tarafından seçilmiş üstün bir halk konumuna yükseltilmiştir. Böylece İsrâiloğulları Nûhî kimliğinden ayrılarak yeni bir statü kazanmıştır. Bu teolojik dönüşüm, Yahudilerin Yahudi olmayanlara bakışında önemli bir değişimi de beraberinde getirmiştir. Yahudilerin diğer toplumlara yönelik algı ve tavırlarını şekillendiren çeşitli etkenler bulunmaktadır. Söz konusu etkenlerin başında, Yahudi yaşamının temel referans kaynağı olan Tora gelmektedir. Bu nedenle araştırma Yahudilerin Yahudi olmayanlara yönelik tutumları ile bu tutumların kaynakları ve nedenlerini Tora’nın da içinde yer aldığı Tanah metinlerindeki ifadelerden hareketle nitel bir araştırma yöntemiyle inceleyip analiz etmeyi amaçlamaktadır. Tora, insanın Tanrı’nın suretinde yaratıldığı için kutsal olduğunu belirtir. Bu nedenle insan öldürmek ve insanın malını çalmak gibi insanlara zarar veren birçok fiili yasaklar. Ancak Yahudilerle diğer milletler arasında yaşanan tarihi, psikolojik, sosyolojik ve siyasi birtakım olaylar neticesinde tarihi seyir içinde Yahudi olmayanlara yönelik olumsuz bir bakış açısı meydana gelmiş ve bu yaklaşım Yahudi kutsal metinlerinde de yer almaya başlamıştır. Bunun sonucunda Tora’da yasaklanmış bulunan kötü fiillerin sadece Yahudilere karşı işlenilmesini yasak, diğer insanlara karşı işlenmesini mübah gören bir yaklaşım Tora ve Tanah metinlerinde görülmeye başlanmıştır. Netice de Yahudilerin diğer insanlara bakış ve tutumlarının oluşmasında hem diğer insanlarla yaşadıkları tecrübelerin hem de başta Tora olmak üzere kutsal kitaplarının etkisinin bulunduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
According to the Torah, Adam is regarded as the first human being and the father of humanity. Between Adam and Noah, no ethnic distinction existed among people. From Noah onward, all who accepted the seven laws given to him were defined as Noahides. However, God made a covenant with the ancestors of the Israelites, through which they were elevated to the status of a chosen and superior people. Thus, the Israelites distinguished themselves from the Noahide identity and acquired a new status. This theological transformation also brought a significant shift in Jewish perspectives toward non-Jews. Various factors have shaped Jewish perceptions and attitudes toward other societies, the foremost being the Torah, the central reference point of Jewish life. Accordingly, this study aims to analyze Jewish attitudes toward non-Jews, along with their sources and underlying reasons, by examining the expressions found in the Tanakh, particularly the Torah, through a qualitative approach. The Torah emphasizes that human beings are sacred, as they are created in the image of God. Hence, it prohibits actions harmful to people, such as murder and theft. However, due to historical, psychological, sociological, and political experiences between Jews and other nations, a negative perspective toward non-Jews gradually emerged. This tendency was also reflected in Jewish sacred texts. Consequently, an interpretive stance appeared in which the Torah’s prohibitions of harmful acts were applied strictly to Jews, while such acts against non-Jews were sometimes considered permissible. In conclusion, Jewish attitudes toward others have been shaped both by lived experiences with other communities and by the influence of their sacred texts, especially the Torah.
