Author:
Abstract
Türk çini sanatı, Türk süsleme sanatlarının en güzel örneklerini oluşturan alanlardan biridir. Köklerini Uygur, Karahan, Gazneli, Fatımi ve özellikle İran Büyük Selçuklu sanatından alan bu sanat, farklı kültür çevrelerinden aldığı etkileri sentezleyerek yüzyıllar boyu eşsiz örnekler ortaya koymuştur. Diyarbakır kuruluşundan bugüne kadar yeri değişmemiş olan ender kentlerden biri olarak, Anadolu-Türk Sanatının başlangıç ve gelişiminde önemli bir yeri olan merkezlerdendir. 1515 yılında, Osmanlı İmparatorluğu’nun altın çağını yaşamaya başladığı bir dönemde bu cihan devletinin hakimiyeti altına giren kent, Cumhuriyet dönemine değin 400 yılı kapsayan bu süreçte imparatorluğun en büyük eyaletlerinden biri olarak gelişimini sürdürmüştür. Diyarbakır’da çini süsleme XII. Yüzyılda Artuklularla birlikte gelmiştir. Osmanlı döneminde çini üretim merkezlerinden biri olduğu kazılarda bulunan çini fırın kalıntılarında ortaya çıkarılan Diyarbakır’da çini süsleme daha çok Osmanlı dönemine ait Hüsrev Paşa, Ali Paşa, İskender Paşa, Melek Ahmet Paşa ve Behram Paşa Camilerinde ve Sahabeler Türbesi’nde karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada, Osmanlı dönemine ait Behram Paşa Camii’nde yer alan çinilerin renk, motif ve kompozisyon özellikleri üzerine bir inceleme yapılacaktır.
Keywords
Abstract
Turkish tile art is one of the areas that makes up the most beautiful examples of Turkish decorative arts. It revealed unique examples by synthesizing the effects taken from different culture environments taking its roots from Uighurs, Karahanlis, Ghaznavid, Fatimid and in particular the Great Seljuk art. As one of the rare cities that have not changed their place since the foundation, Diyarbakır has an important place in the beginning and development of Anatolian-Turkish Art. When the Ottoman Empire began to live its golden age, the city was under the domination of this world state In 1515 and continued its development as one of the largest states of the empire during this period of 400 years up to the Republican era. Tiles Decoration came to Diyarbakir with the Artukids in XII. Century. Tile decoration in Diyarbakir, which was revealed in the remains of tile kilns found in the excavations that was one of the tile production centers in the Ottoman period, is mostly seen in Hüsrev Pasha, Ali Pasha, Iskender Pasha, Melek Ahmet Pasha and Behram Pasha Mosques and Sahabeler Tomb of the Ottoman period. In this study, a review will be made on the color, motif and compositional characteristics of the tiles in Behram Pasha Mosque belonging to Ottoman period.