Author:
Abstract
Kültürümüzde bazı mimari alanların kimliği selamlaşma üzerine kurulmuştur. Alışılmışın aksine bu alanlar selamlaşmanın sadece söz ile gerçekleşmediği, ses, tını, yön, yazı ve kitabe ile gerçekleştiği çoğu zaman da ziyaret eşliğinde dua ile şekillenerek; iletişimden ritüele dönüştüğü alanlardır. Sivil ve dini mimariye ait alanlar, kültürümüzdeki başlıca selamlaşma alanlarıdır. Ziyaretler etrafında şekillenen, mimari unsurlar ve mekanlar etrafında gerçekleşen Selam / selamlaşma biçimlerinin ele alındığı çalışmamızda, selamlaşmanın dini veya sekülerliğini mimari mekanların kimliği ve işlevi belirlemektedir. Selamı kimin verdiğinden ziyade, selamın ve selamlaşmanın hangi mimari mekânda nasıl gerçekleştiği ve ne amaçla verildiğinin konu edildiği çalışmamızda, mimari mekanların kimliği üzerinden bir selamlaşma analizi yapılmıştır.
Keywords
Abstract
In our culture, the identity of some architectural areas is based on salutation. On the contrary, these areas are often shaped by prayer in the accompaniment of the visit, where the salutation does not only take place by means of speech, but also by sound, direction, writing and inscription; They are areas of transformation from communication to ritual. Areas of religious and civil architecture are the main salutation areas of our culture. In our study of the forms of salutations that take place around the architectural elements and spaces that are shaped around the visits, the identity and secularity of the salutation determines the identity and function of the architectural spaces. Besides of who is saluting, in our study where the greeting and salutation is realized in what architectural space and on what purpose it is given, a salutation analysis was done on the identity of the architectural spaces.