Author:
Abstract
Bu çalışmanın konusu, Azerbaycanlı besteci Seid Rüstemov’un tar ile halk çalgıları orkestrası için bestelemiş olduğu konçertonun Allegretto başlıklı 1. bölümünü bağlamaya uyarlanmasıdır. Uyarlama, en yalın anlamıyla bir çalgı ya da ses için yazılmış bir eserin orijinalini koruyarak başka bir ses ya da çalgı için yeniden yazılması olarak tanımlanmaktadır. Uyarlama sanatı besteci ve müzisyenler tarafından besteleme yeteneklerini ortaya koyma, çalgılarının teknik imkânlarını geliştirme ve repertuvarını zenginleştirme, çalgılarındaki teknik kapasitelerinin genişliğini sergilemek amacıyla sıkça kullanılan bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmada öncelikli olarak tarın ve bağlamanın yapısal özelliklerine yer verilmiş, aralarındaki benzerlik ve farklılıklara değinilmiştir. Bir sonraki aşamada eserle ilgili genel bilgi verildikten sonra uyarlama süreci anlatılmıştır. Bu sürecin sonucunda bağlama repertuvarına konçerto formunda bestelenmiş piyano eşlikli bir eserden bir bölüm kazandırılmıştır. Ayrıca bu süreçte verilen bilgilerin, tardan bağlamaya yapılacak olan uyarlama çalışmalarında yol gösterici olacağı düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
The subject of this study is the transcription of the first movement, titled Allegretto, of the concerto composed for the tar and folk instruments orchestra by the Azerbaijani composer Seid Rustamov, to bağlama. Transcription, in its simplest sense, is defined as the rewriting of a work written for an instrument or voice for another voice or instrument while preserving the original. The art of adaptation emerges as a method frequently used by composers and musicians to demonstrate their composing skills, to develop the technical possibilities of their instruments, to enrich their repertoire, and to demonstrate the breadth of their technical capacities in their instruments. In the study, primarily, the structural features of tar and bağlama are included, and the similarities and differences between them are mentioned. In the next step, after giving general information about the work, the adaptation process is explained. As a result of this process, a movement of a piece with piano accompaniment composed in concerto form was added to the bağlama repertoire. It is thought that the information given in this process will guide the transcription studies to be made from tar to bağlama.