Author :
Abstract
Klasik Türk şiiri, bir sanat seçkisidir. Onda devrinde mevcut olan birçok sanatsal unsuru görmek mümkündür. Estetiğin sözlü sunumu olan bu şiir anlayışı, diğer estetik ögeleri de kelimeler aracılığıyla yansıtır. Şiirlerde yer alan mimarî ögeler, içinde bulundukları estetik dünyayı yansıtacak ipuçları da sunar. Görsel estetiğin zirvelerinden olan mimarî, bu özelliği dolayısıyla şiirde de kendine yer bulabilmiştir. Klasik Türk şiirinde mimarî ögeler, bu konuya eğilen müstakil şiirlerde bulunabildiği gibi genel konulu şiirlerde de bir güzellik ya da ihtişam unsuru olarak yer alabilmiştir. Bu çalışma, klasik Türk şiirinde mimarî sanatına dikkat çekerken klasik dönemde mimarînin, güç ve ihtişam unsuru olmakla birlikte sembolik yanı da bulunan “kubbe” ögesine eğilme çabasındadır.
Keywords
Abstract
Classical Turkish poetry is an art anthology. It is possible to see in it, many artistic elements available in its time. This poetry perception which is a verbal presentation of aesthetics reflects other aesthetic elements by means of words. Architectural elements available in these poems give clues reflecting the aesthetic world they exist in. Being one of the peak elements of visual aesthetics and because of this characteristic of itself, the architecture could find a place for itself in poetry. The architectural elements in classical Turkish poetry may be found in self contained poems dealing with this subject, but they also could take place in other poems with general topics as a means of beauty and magnificence. While this article attracts attention to the architectural art in classical Turkish poetry, it also tries to deal with the “dome” element as a factor of strength and magnificence as well as having a symbolic meaning in the classical period.
