Ölüm ve ayrılık insanlığın evrensel problemleri arasında yer alır. Yaşamın geçiciliği ve fanilik kavramı özellikle din ve edebiyatın öğretileri arasında özel bir önem taşır. Sanat insanı ve doğayı konu alan bir yaratımdır. Yaşam, güzellik, aşk ve kahramanlık sanatın ana imgelerini oluşturur. Sanatı duyguların dışavurumu olarak ta tanımlamak mümkündür. Ancak ayrılık ve ölüm gibi insana acı veren imgeler de sanatın konuları arasında yer almıştır. Avrupa resim sanatında ölüm, yeniden diriliş ve son yargı gibi temalar bilhassa Hristiyanlık sonrasında yaygınlaşır. Ortaçağ resimlerinde olduğu gibi Rönesans ve Barok dönemlerinde de bu temalar çoklukla işlenir. Sanat eserlerinde ölüm ve fanilik imgesini vurgulayan çok sayıda sembolik figür vardır. Resimdeki figürleri ikonografik anlamlarıyla çözümleyen sanat eleştiri yöntemleri gibi göstergebilim de resimdeki ikon ve sembolleri gösterge olarak anlamlandırır ve çözümler. Resimlerde yer alan kurukafa, sönmiş mum ve kum saati gibi nesneler görünen düz anlamları yanı sıra yan anlamlar ve derin anlamlar içerir. Bu çalışmanın amacı Avrupa resim sanatında yer alan ölüm ve fanilik imgelerini birer gösterge olarak ele almak ve göstergebilim sanat eseri çözümleme yöntemiyle çözümlenmeye çalışmaktır. Yöntem olarak göstergebilim sanat eseri çözümleme şemalarından yararlanılacaktır.
Death and separation are among the universal problems of humanity. The concept of temporality and mortality of life is particularly important among the teachings of religion and literature. Art is a creation about human and nature. Life, beauty, love and heroism are the main images of art. It is also possible to define art as an expression of emotions. However, the painful images such as separation and death have been among the subjects of art. In European painting, themes such as death, resurrection and the final judgment become widespread, especially after Christianity. As in medieval paintings, these themes are handled in the Renaissance and Baroque periods. There are many symbolic figures in the works of art that emphasize the image of death and mortality. Like art criticism methods that analyze figures in iconographic meanings, semiotics makes meaning and analyzes the indicators in the painting. Objects such as skulls, extinguished candles and hourglass in the pictures contain side meanings and deep meanings as well as the plain meanings that appear. The aim of this study is to examine the images of death and mortality in the European painting as indicators and to try to analyze semiotics by means of art work analysis. Semiotic art work analysis schemes will be used as a method.