Author :
Abstract
Tarih boyunca peygamber olduğunu iddia edenlerden kavimleri ilk olarak onlardan mucize talebinde bulunmuşlardır. Çünkü mucize, peygamber olduğunu iddia edenin delili olarak kabul edilmiştir. Bu yüzden insanların kalplerini tatmin etmek, şüphelerini gidermek ve peygamberlerin doğruluğunu ispat etmek için Allah, onları çeşitli mucizelerle desteklemiştir. Son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.v.)’e de peygamberliğinin delili olarak başta Kur’an-ı Kerim mucizesi olmak üzere pek çok mucizenin verildiği tarihi kayıtlarda mevcuttur. Bu makale, 20. yüzyılın başında İslâm dünyasında -özellikle dini alanda- yaşanan modern hareketlerin mucize kavramına ve Hz. Peygamber’in mucizelerine nasıl yansıdığını Elmalılı örneğinde ortaya koymayı hedeflemektedir. Bu kapsamda, mucize kavramı hakkında asgari düzeyde bilgi verilmekte, “Hak Dini Kur’an Dili” tefsirinde Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır’ın mucize anlayışı ve Hz. Peygamber’in aklî, hissî ve haberî mucizelerine yaklaşımı, âyetler ve rivâyetlere yaptığı yorumlar çerçevesinde incelenmektedir. Genel olarak mucize, özel olarak Hz. Peygamber’in mucizeleri konusunda geleneksel bir çizgi takip ettiği görülen Elmalılı, özellikle hissî mucizeleri açıklarken, onların hârikulâde yönlerini göz ardı etmeden meydana gelmesinin mümkün olduğunu aklî ve ilmî izahlarla açıklamaya özen göstermiştir. Hz. Peygamber’in bütün peygamberlerin en büyüğü ve en mükemmeli olduğunu belirten Elmalılı, başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere Hz. Peygamber’e verilen mucizelerin diğer peygamberlerin mucizelerinden üstün olduğunu savunmuş, Hz. Peygamber’in doğumundan önce meydana gelen Fil Vak’ası’nı peygamberliğine hazırlık için bir mucize olarak kabul etmiştir.
Keywords
Abstract
Throughout history, those who claimed to be prophets were first asked for miracles by their people since they were accepted as proof of the one who claimed to be a prophet. Therefore, God supported His prophets with various miracles to satisfy the people’s hearts, remove their doubts, and prove the righteousness of the prophets. It is a matter of historical record that several miracles, particularly the miracle of the Holy Qur’an, were given to the last Prophet Muhammad (PBUH) as proof of his prophethood. With this premise, this study aims to reveal how the modern movements in the Islamic World at the beginning of the 20th century, especially in the religious field, were reflected on the concept of miracles and the Prophet’s miracles in the example of Elmalılı. In this respect, the concept of miracle is given at a minimum level. Then, the understanding of miracles and the approach of Elmalılı Muhammad Hamdi Yazır to the Prophet’s spiritual, sensory, and foretold miracles in his tafsir ‘The Truth [God]’s Religion Quran’s language’ are discussed within the framework of his interpretations of the verses and narrations. Elmalılı, who is considered to follow a traditional way on the issue of miracles in general and the Prophet’s miracles in particular, elaborated to explain the possibility of the occurrence of miracles with spiritual and scientific explanations without ignoring the miraculous aspects of miracles, especially when elucidating the sensory miracles. Believing that the Prophet was the greatest and most perfect of all Prophets, Elmalılı argued that the miracles ascribed to the Prophet, especially the Holy Qur’an, were superior to the miracles of other prophets and considered the incident of the Elephant, which occurred before the Prophet’s birth, as a miracle in preparation for his prophethood.
