Author:
Abstract
Türkiye son yarım asırlık bir süreçte tarımdan sanayi ve hizmetlere doğru ekonomik yapısal bir dönüşüm ile kırdan kente göçle birlikte hızlı bir kentleşme dayalı sosyal dönüşüm yaşamıştır. Buna karşın tarımın ekonomideki ağırlığı ve kırsal alanların sosyal yapıdaki önemi halen devam etmektedir. Hızlı göç erkek nüfusunun kentlere kalıcı ya da geçici olarak yerleşmesine, buna karşın köylerin ise çoğunlukla kadınlara kalmasına yol açmıştır. Halen tarım alanlarının mülkiyetinin çoğunluğunun erkekler üzerinde olmasına karşın, tarımda ağırlıklı olarak kadın emeği kullanılmaktadır. Ülke genelindeki kadın çalışanların da çoğunluğu tarım sektöründedir. Ücretsiz ve sigortasız çalışmanın tarım sektöründeki kadınlar için olağan hale gelmesi, kadınların Çiftçi Kayıt Sistemi'ne kayıt olması, sigortalanması, sosyal güvenliğinin sağlanması, emekliliğinin garantilenmesi, devletin tarımsal destek ve teşviklerinden yararlanması, kooperatiflere üye olunması, kredi desteğinin sağlanması, ürünlerini etkin bir şekilde pazarlayabilmesi yeterince mümkün olmamaktadır. Aksaray İli sınırları içindeki 10 köyde yapılan nitel araştırma kapsamında 50 kadın çiftçi ile yapılan mülakatlar sonucunda tarımda kadın emeğinin yapısal sorunları analiz edilmiş ve sorunların sebepleri tespit edilmeye çalışılmış ve politika önerilerinde bulunulmuştur.
Keywords
Abstract
Within the last half century period, Turkey has experienced a social transformation from rural to urban, and an economic transition from agriculture to industry and service sectors. However, the importance of agriculture in economy, and the important place of rural areas in socil structure are still continuing. Rapid migration forced men to settle down in urban areas, while rural areas were left to women. Today, althought the ownership of agricultural areas is in men’s hand, while the majority of labor is female. All over the country, the majority of female labour force is in agriculture sector. Because unpaid women’s labour force without insurance in agriculture became common, it is impossible for women to register in Farmer Registration System, having insurance and social security, taking guarantee for retirement, taking benefits from the state loans for agriculture, being member of cooperatives, taking credit support, and marketing the products efficiently.Within the borders of Aksaray Province, in 10 villages, interviews were conducted with 50 women farmers in a qualitative method. The structural problems of female labour in agriculture were analyzed, the problems were tried to be fixed and some policies were adviced.