TÜRK RESSAMLARININ ESERLERİNDE YER ALAN ÇOCUK FİGÜRLERİNİN OSMAN HAMDİ DÖNEMİNDEN GÜNÜMÜZE ANALİZLERİ
Author:
Abstract
Özet Sanat, insanoğlunun varoluşunun toplumsal eksende şekillendirirken, günümüzde de, değişimin öncüleri olarak yaşamın hayati parçalarından olmaya da devam etmektedir. Günümüz dünyasında iletişim araçlarının etkin bir biçimde kullanımı sanatı yaşamın içine sokma çabası ve insanın kendini resmetme uğraşları sonucu onu kendi sanatını bulmaya itmiştir. Birçok kavramda olduğu gibi, sanat ve sanatın içinde yer alan çocuk kavramı da tarihi bir değişim sürecinden geçmiştir. Bu çalışmanın amacı, 1850 sonrası bazı Türk ressamlarının eserlerinde kullandıkları çocuk figürleriyle aktarmak istedikleri duygu, düşünce ve yaşadıkları ortamlardaki izlenimleriyle sınırlı kalmıştır. Geçmişten günümüze Türk ressamlarının pek çoğu çocuk resimleriyle pek fazla ilgilenmemişlerdir. Bu noktadan hareketle çalışmamızda yer alan 12 Türk ressamının 21 eseri, resimlerindeki figür, renk, kullandıkları simgeler tek tek incelenmiştir. Bu kapsamda, incelememize tabi sanatçıların resimlerine yansıyan, yaşanan kültürlerin etkileri, toplumsal bir bakış açıları incelenmiştir. Bunu yanında çocuk temalı bu resimlerin Türk toplumuna etkisi ile bu resimlerdeki çocuk figürlerinin analiz ve yorumları yapılmıştır. Nitel araştırma özelliği taşıyan bu araştırmanın yöntemi ise “literatür tarama” yöntemi olarak belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Whereas art has shaped the existence of the human being in social axis, it, continues to be an integral part of life as one of the pioneers of transition. The active usage of communication tools in today’s world effort to integrate art to daily life and and human being’s struggle on depicting himself/herself pushed human being to find its own art. As in many other concepts, the art and child figures in the art passed through a historical transition. Primary purpose of this research is limited with some of the post 1850 Turkish artists’ emotions, thoughts and perspectives from the environment they lived on that they wished to reflect with child figures. From past to present, most of the Turkish artists did not work on child figures. From this point on, we analyzed one by one the 21 works of 12 Turkish artists; figures, colors and symbolsused in those works. Within this context, cultural effects of the places lived and public perspectives reflected on the artworks of those artists are examined Moreover, analysis and interpretation of the child figures in these paintings along with effects of these child themed artworks on Turkish society are made. The method of this research, which has the qualitative research characteristic, was determined as the “literature search” method.